Bonen zijn een knuffel in etensvorm
GUN ZE JEZELF
Ik moest even Googlen of het echt bestond. Misschien had ik het wel zelf bedacht. Zo gaat het met herinneringen, met de tijd krommen ze zich als de randjes van een oude foto en beelden vervagen, tot ze overgaan in een brei met al je andere herinneringen (sorry voor deze lange zin, ik ben nog steeds in Ilja Leonard Pfeijffer bezig). Maar Google gaf me het bewijs waar ik naar zocht, namelijk onderstaande afbeelding:
De gesneden bonen met witte bonen van Hak. Ze bestonden echt. Er waren waarschijnlijk allerlei juridische redenen waarom ze niet gewoon blote billetjes in het gras heetten, maar daar ging het me niet om. Dit glazen potje bonen was mijn eerste bonenliefde. Want lieve lezer, bonen zijn mijn absolute lievelingseten. Deze hele nieuwsbrief gaat over bonen.
Thuis kwamen deze bonen bijna nooit op tafel. Mijn moeder was niet vies van koken met een pakje, maar groenten uit blik of pot opwarmen? Dat was een faux pas voor een tuindersdochter.
Mijn lepel in de pan
Behalve als mijn vader een paar weken op zakenreis ging. Dan permitteerde ze zichzelf wat ruimte en ontspanning en kwam er af en toe een potje op tafel. Op jonge leeftijd leerde ik in die weken een aantal dingen: de tijd om te experimenteren in de keuken was dan, ik haatte slavinken en tartaartjes (mensen vragen me wel eens of het moeilijk was om vegetariër te worden: nee, dat was het niet) maar mijn favoriete moment was als ik een glazen pot met gesneden bonen met witte bonen uit de keukenlade met jaren oude conserven mocht halen.
De aardappels of het lapje vlees op mijn bord deden me niets. Ik wilde maar één ding: mijn lepel in een pan met die witte bonen zetten. Misschien kwam het omdat ze zo heerlijk zacht waren, of door al die E-nummers of het zout, maar die bonen waren het helemaal voor mij.
Tot op de dag van vandaag zie ik bonen als een knuffel in etensvorm. Na een rotdag wil ik het liefst een blik Heinz opentrekken en het met een lepel leeg eten. Bonen zijn ultiem comfort. Wat ik meeneem als ik naar een onbewoond eiland moet? Een vlot met bonen.
Slechte reputatie
Nu hebben bonen in mijn omgeving niet per se een goede reputatie. Als ik vertel dat ik een bonenstoof heb gemaakt, trekt menig wenkbrauw zich op. Mensen zien bonen als “saai” of voedsel waar je winderig van wordt (lekker boeie, scheetjes zijn gewoon een uiting van liefde van je lijf). Mensen vinden de structuur van bonen niet lekker, of vinden dat alle bonen hetzelfde smaken.
Toen ik vegetariër werd kreeg ik met regelmaat de vraag “wat ik dan wel at”, maar voor ik mijn antwoord kon geven, had mijn gesprekspartner me al verteld dat dat waarschijnlijk alleen maar peulvruchten waren. De onvermijdelijke mening volgde: “Ik vind bonen echt goor”. En daarmee was de kous af.
Op deze maandagochtend, 6 mei, vlam ik de mailbox in met deze mening:
✨BONEN ZIJN GEWELDIG✨
Waarom? Een warm bordje bonen droogt je tranen na een lange dag. Bonen zijn de etensvriend voor ieders dieet. Bonen lossen menig kater op. Koude bonen maken van elke salade een feest. Bonen hoeven er niet mooi uit te zien, NET ALS JIJ, jij mag er ook zijn zoals je bent!
Bonen vullen je, maar niet op zo’n manier waardoor je wilt stoppen met eten, nee: GEEF ME MEER BONEN. En nee, niet alle bonen smaken hetzelfde. Als je geen bonen lust, kun je gewoon niet koken. Er zijn meer redenen om van bonen te houden, dan om ze te haten.
Gezond
Zo zijn bonen hartstikke gezond. Ik wist dit niet, maar in dit artikel van de Maag Darm en Leverstichting zegt een slimme man (en wat luisteren we allemaal graag naar slimme mannen hè) dit over bonen:
"Bonen zitten boordevol eiwitten, ijzer en vitaminen en zijn een rijke voedingsbron. Van bonen is overtuigend aangetoond dat ze het cholesterol verlagen."
Haat je slimme mannen en gezondheid? Geen zorgen, een boon kun je ook hartstikke ongezond maken. Neem een fijn blik Heinz Baked Beans, of maak zelf refried beans met een pak boter (krijg je ze niet op smaak? gebruik sojasaus!). Maak bonenburgers of tuinbonendip met een bakje ricotta. Voor elke kant van het voedingsspectrum is een bonenrecept.
Zoveel bonen
Een simpele Google-zoektocht levert nog veel meer interessants over bonen op. Wist je bijvoorbeeld dat er eindeloze soorten bonen zijn? Bruine bonen, witte bonen, tuinbonen, sperziebonen, snijbonen, zwarte bonen, kidney bonen, mungbonen, lima bonen, cannelli bonen, kapucijners, soja bonen… zoveel verschillende soorten mensen, zoveel verschillende soorten bonen.
Als er zoveel bonen zijn, betekent het dat het bijna onmogelijk is dat je ze allemaal haat. Probeer ze eerst allemaal, kom daarna bij me terug.
Goede verbinder
Naast dat bonen gezond of ongezond zijn en er veel keuze is, kun je met bonen ook verbinden. Wil je geluk uitdelen? Neem een pan bonen mee naar het huis van je vrienden of familie. Ik begrijp niet waarom mensen dat niet vaker doen.
Een pan bonen zegt: “Kijk, ik doe moeite voor jou, omdat ik zie dat je het zwaar hebt. Hier heb je een pan bonen. Dan hoef je in elk geval niet over eten na te denken.” Maar ik zie nooit bonen, mensen nemen bloemen of chocolaatjes mee.
Lieverds, stop daarmee. Kom voortaan gewoon met zakken gedroogde bonen naar mijn huis. Wil je op de kleintjes letten, dan zijn bonen trouwens ook veel goedkoper.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
Goed, ik kom aan het einde van mijn bonenkennis. Maar zonder recept kan ik jullie natuurlijk niet overtuigen. Maak bijvoorbeeld deze witte bonenstoof van mede-bonenfan Allison Roman. Of wat dacht je van deze partystarter: tuinbonendip van Sabrina Ghayour.
Of koop een zak gedroogde bonen, week ze een hele dag en kook er ‘s avonds chili sin carne van. Je steekt een kaarsje aan op je tafel en je schept je bord vol. Bij de eerste hap doe je je ogen dicht. De velletjes knappen en de zachte bonenpuree verspreidt zich door je mond. Dát is genieten. Dát is voor jezelf zorgen. Dát is jezelf een knuffel geven. Dát is pas self care.
Maak van deze maandag je bitch, gun jezelf een boon.
Liefs,
Charlotte
(Die zich verheugd op al jullie bonen-fanatisme)
PS: Leuk vakantiecadeau nodig? Neem gedroogde bonen mee naar huis. Dit weekend was ik een weekendje weg en tikte ik in een landwinkel twee zakken op de kop. Bruine bonensoep here I come!
PS2: Mijn favoriete boon? ZO MOEILIJK. Limabonen? Kapucijners? Tuinbonen? All beans are equal to me (but some beans are more equal than others, stomme sperziebonen)
Van je vrienden moet je het hebben
Advies van mijn maten waar eigenlijk niemand op zit te wachten. Consumeer het met mate. Deze week: MokkendeMosselman over het vakantiesouvenir.
Wie heeft er niet die hippe kralenketting in de kleuren van de vlag van Jamaica gekocht op een strand voor 15 euro? Daar ging je vakantiezakgeld. Nu ik me als klagende bijna dertiger niet meer laat bedwelmen door sieraden die ik nooit meer draag na die ene keer, ben ik een beetje zuur geworden op vakantiewinkels.
Schelpje hier, porseleinen mossel daar. Uiteindelijk heeft elk slaperig kustplaatsje dezelfde gehaakte trui, schelpoorbellen en lokale kunstenaar in de etalage pronken. Toen ik dit weekend door een Zeeuws dorpje slenterde (wat omgetoverd was tot een giftshop waar Disney nog een puntje aan kan zuigen) besefte ik dat er ook leuke dingen zitten aam het souvenir-shoppen.
Zo heb ik ooit een leuke citroenvaas gescoord in eerder genoemd Zeeuws Disneyland. En is het ook altijd een leuke dagbesteding. Slenteren door het dorpje, koffie drinken en wie weet scoor je nog een mooi lokaal product. Leuk voor onder de kerstboom? Wie weet...
Mijn advies voor deze week: je hoeft niet altijd een zure mossel te zijn. Parels vind je overal.
Ook ongevraagd vriendenadvies spuien? Dat kan. Mail je ongevraagde advies (250-300 woorden) naar als antwoord op deze e-mail.
Subscriben = blijven
Subscribe je nog niet? Schrijf je gratis in via onderstaande knop. Stuur De Weekstart vooral door naar al je vrienden die wel een hart onder hun niet-bestaande riem (wie draagt die nog?) kunnen gebruiken.
Hahahaha echt genoten van dit stuk!! Ga me ff meteen verdiepen in alle bonen ❤️
BONEN!